بررسی شیوع آملوبلاستوما در نمونه های بخش پاتولوژی دانشکده های دندانپزشکی تهران، شهید بهشتی، مشهد، و شیراز و اصفهان در یک دوره دهساله (77-1367)

آملوبلاستوما توموری تک کانونی، غیرفانکشنال، از نظر بافت شناسی یا میکروسکوپی خوشخیم و از نظر بالینی مقاوم و پابرجا و دارای رشد متناوب است. اکثر مولفین و محققان، آملوبلاستوما را شایعترین تومور ادنتوژنیک می دانند. هدف از این مطالعه، بررسی افراد مبتلا به آملوبلاستوما از نظر سن، جنس، محل تومور، نوع هیستولوژی و سایر خصوصیات در جامعه ایران و مقایسه آن با سایر مطالعات مشابه است. در این بررسی که یک مطالعه توصیفی گذشته نگر است، جامعه آماری شامل کلیه پرونده های بیماران مبتلا به آملوبلاستوما است که بین سالهای 77-1367 (دوره دهساله) به پنج دانشکده دندانپزشکی تهران، شهیدبهشتی، مشهد، اصفهان و شیراز (که اصطلاحا دانشکده های مادر نامیده می شوند) مراجعه کرده اند. بدین منظور فرم پیش نویس ثبت اطلاعات تنظیم شد و کلیه اطلاعات لازم از مجموعا 125 پرونده مربوط به مبتلایان در این دوره دهساله استخراج گردید و در پایان از روش های آماری توصیفی و مقایسه ای و نیز از نرم افزار SPSS جهت تحلیل یافته ها استفاده گردید. در مطالعه حاضر، آملوبلاستوما 1 درصد از کل بیوپسی ها و 33.9 درصد از کل تومورهای ادنتوژنیک را تشکیل می داد. میانگین سنی مبتلایان 30.34 سال و نسبت مردان به زنان مبتلا 1.27 به 1 بود. فک پایین و ناحیه خلفی آن شایعترین محل ابتلا بود. به علاوه نمای بافت شناسی غالب، نمای پلکسی فرم و پس از آن نوع فولیکولر بوده و مشخص شد که آملوبلاستومای یونی سیستیک با 48 درصد و کانونشنال 47.2 درصد شایعترین انواع آملوبلاستوما هستند.